Afyonkarahisar’ın Kızılören ilçesinde ikamet Zafer Işık (36), 2009 yılında güvenlik vazifelisi olarak çalıştığı Antalya’ya giderken geçirdiği kazada, boynundan aşağısı felç kalarak yatağa bağımlı hale geldi.
Altınışık felç kaldıktan sonra annesi Hatice Altınışık’ın bakımına muhtaç olarak Down sendromlu teyzesi Ummuhan Karaduman (49) ile birlikte yaşamaya başladı.
“BU DURUMA DÜŞTÜYSEN HAYATTAN ÇOK FAZLA BİR ŞEY BEKLEYEMİYORSUN”
Felç kalmasına ve yatağa bağlı olarak yaşamasına karşın yaşama tutunmaya devam eden Altınışık, yaklaşık 5 yıldan bu yanan hastane dışında sokağa çıkamadığını belirterek, yaşadığı şiddetli hayatı şu sözler ile anlattı:
“Bu formda isen bu duruma düştüysen hayattan çok fazla bir şey bekleyemiyorsun. Her şey kısıtlı lakin çaba ettik. Bu güne kadar kimseye muhtaç olmamaya çalıştık. Bir yerden sonra artık gitmiyor.
“BEN 5 YILDIR HASTANE DIŞINDA HİÇBİR YERE ÇIKMADIM”
Bir yoldan sonra yollar çıkmaza giriyor, tıkanıyor. Vakit içeresinde benim sıhhat sıkıntılarım arttı. Örneğin fizik tedavi hekimine gidiyorum. Bana daima fizik tedavi görmem gerektiğini söylüyor. Günlük fizik hareketlerini yapmam gerektiğini söylüyor. Yapıyor musun diye soruyor. Ancak ne yazık imkanımız yok. Kendimizin de yok. Büyükşehirlerde belediyenin oluyor lakin burada belediyenin de imkanı yok. Aslında bizim toplumsal yaşantımız yok. Ben 5 yıldır hastane dışında hiçbir yere çıkmadım.
“SÜRÜNE SÜRÜNE BANA BAKIYOR”
Artık ben kendi doğup büyüdüğüm ilçeyi unuttum. Vakit içeresinde yalnızca benim değil annemin de sıhhat problemleri arttı. Sürüne sürüne bana bakıyor. Bir gün yığılıp kalacak diye korkuyorum. Her gün Allah’a dua ediyorum. O gün gelmeden benim canımı alsın diye Allaha dua ediyorum.”
“BİR UMUDUM OLSUN, TUTUNACAK KOLUM OLSUN”
Altınşık en büyük isteğinin sıhhatine kavuşması ve Beşiktaş topluluğu ile bir ortaya gelmek olduğunu belirterek, sıhhatinin yerinde olduğu vakitlerde yaptığı her şeyi özlediğini söyledi. Altınşık, “Ben 5 yaşından beri Beşiktaşlıyım. Çocukluğumdan beri ben Beşiktaş’ı aile olarak gördüm. İstiyorum ki Beşiktaş beni duysun. Yalnız olmadığımı hissedeyim istedim. Çarsı Gurubu, hani bir şeyin karşısında yanlış varsa Çarsı onun karşısında sesini çıkarırdı. Toplumsal medya hesabından Çarsı Grubu’na yazdım, liderimize ulaşmak istedim lakin olmadı. Bir umudum olsun, tutunacak kolum olsun ve yalnız olmadığımı hissedeyim istedim lakin olmadı.
“MEZARDA YATANLARDAN ÇOK FARKLI BİR HAYATIM YOK”
Liderim ile görüşmeyi çok isterim. Zira Beşiktaş bir aile ise bu ailenin reisi de Ahmet Işık Çebi. Oturduğumuz konutun yan tarafında bir mezarlık var 2 metre yakınımızda benimde o mezarda yatanlardan çok farklı bir hayatım yok.
“İNSAN RÜZGARIN YÜZÜNE VURMASINI ÖZLÜYOR”
Beşiktaş’a seslenmemin sebebi şudur ki vefa Beşiktaş’ın özüdür. İnsan bir çok şeyi özlüyor lakin insan rüzgarın yüzüne vurmasını özlüyor. Yağmurda ıslanmayı özlüyorsun, yıldızları seyretmeyi özlüyorsun.” diye konuştu.
